Welkom bij Pro Memorie
Waarom is het recht zoals het is?
Hoe heeft het recht zich ontwikkeld? Waarom hebben wij geen jury- en lekenrechtspraak en andere landen wel? Zijn er nog sporen van het oude inheemse recht te herkennen in ons hedendaagse recht? Vragen die de jurist van nu zich vast wel eens zal stellen. Maar waar ligt het antwoord?
Kennis van de geschiedenis relativeert de waan van de dag. Dat geldt ook voor de rechtsgeschiedenis. ‘De historie kan nimmer een argument tegen verandering en nog veel minder één tot terugkeer naar een reeds afgeschafte norm opleveren’, aldus Algra en Gerbenzon in hun rechtshistorisch handboek Voortgangh des rechtes.
Onze rechtsstaat kent een 'rechtshistorisch erfgoed' dat belangstelling en studie verdient. Daarvoor werd in 1879 de Vereeniging tot uitgaaf der bronnen van het Oude Vaderlandsche Recht (OVR) opgericht. Doelstelling was toen het uitgeven van rechtsbronnen, onder andere ten behoeve van universitair onderwijs en onderzoek. Sinds enkele jaren wordt de doelstelling ruimer opgevat. Doel van OVR is nu: het bevorderen van de belangstelling voor en de studie van de rechtsgeschiedenis der Nederlanden.
OVR doet dat door het uitgeven van het tijdschrift Pro Memorie, het in stand houden van een leerstoel oudvaderlands recht (thans een wisselleerstoel) en het bieden van informatie over actualiteiten.
Voor wie?
OVR is van betekenis voor iedereen die geïnteresseerd is in het recht in historisch perspectief. Onze contribuanten zijn onder andere:
- juristen met historische belangstelling
- historici
- mensen werkzaam in openbaar bestuur, rechterlijke macht, notariaat en advocatuur
- professionele rechtshistorici en mensen werkzaam in de archiefwereld
- leden van (lokale en regionale) historische verenigingen
- andere geïnteresseerden in recht en geschiedenis
Lidmaatschap
Heeft u belangstelling voor (rechts)geschiedenis en spreekt wat OVR te bieden heeft u aan, dan bent u van harte welkom als contribuant van OVR.
Contribuant van OVR wordt men door zich te abonneren op Pro Memorie. U kunt dat doen door te bellen, schrijven of mailen naar:
Amsterdam University Press
Nieuwe Prinsengracht 89, 1018 VR Amsterdam
tel. 020-4200050
e-mail: abonnementen@aup.nl
www.aup.nl
Informatie over de contributie vindt u hier.
Over corona, infanticide en Vlaamse instituties
In de tweede aflevering van 2020 is de pandemie niet afwezig. Wouter Druwè heeft zijn actualiteitscollege over de rechtsgeleerde omgang met pestepidemieën omgewerkt tot een artikel. ‘Regelmatig wordt beweerd dat het coronavirus de internationale rechtsorde op de proef stelt’, zo opent Otto Spijkers zijn artikel. Vervolgens maakt hij de stap naar het begrip ‘wereldrecht’ en fileert de begrippen ‘wereldrecht’, ‘Weltrecht’ en ‘droit mondial’ in hun respectievelijke historische contexten en evalueert hun potentiële relevantie in hedendaagse discussie over een post-corona wereld.
Infanticide of kindermoord in het graafschap Vlaanderen is het onderwerp van Kevin Dekoster. Institutionele geschiedenis is altijd een belangrijk rechtshistorisch thema. Twee auteurs krijgen daarvoor de ruimte: Clotilde Fontaine richt zich op de procureur-generaal bij het Parlement van Vlaanderen, terwijl Harald Deceulaer onder de titel ‘Juridisch pluralisme en gebruik van justitie’ de relaties tussen het Leenhof van Brabant en de Raad van Brabant schetst.
Een biografische schets van een interessant juriste geeft Rowin Jansen. Mr. A.M.L. van Rooij-Lange (1890-1984) was juriste in de Nederlands-Indische rechterlijke macht. Van Rooij-Langes carrièreverloop geeft te denken over de laat-koloniale rechtspleging in Nederlands-Indië, in het bijzonder over de rol van in Nederland opgeleide vrouwelijke juristen daarin, zo concludeert de auteur.